J'aime le Vendée

Zaterdag 27 juni ben ik vroeg (echt vroeg!) vertrokken naar mijn gehuurde houten blokhut/chalet in de Vendée, in het mini-dorpje Chateau-Guibert. De reis verliep voorspoedig, het werd warmer en warmer en dat heerlijke weer heeft de hele week aangehouden. Één dag kwam de temperatuur zelfs boven de 40 graden - in de schaduw. Dat was te warm om iets te ondernemen dus die dag heb ik m'n e-reader leeg gelezen en ben ieder uur het zwembad in gedoken.

De rust, de camping-kippen en -haan, de ruimte, de nabijheid van de kust, de lange avonden, de geur van Frankrijk, kortom, ik heb een week in gelukzaligheid kaasjes gegeten en wijntjes gedronken en die hele leuke stad, Les Sables d'Olonne bezocht. En, net als een paar jaar geleden, iets gekocht bij de lokale artiste peintre.

De schitterende lange boulevard was met m'n vouwfiets (ja heus) goed te doen. Ik heb de haven gezien, de markthallen bezocht, optreden van trommelaars en dansers gezien en marron met caramel-salé ijs gegeten. Wat een heerlijke week, ik heb er nog een dagje aan vast geknoopt maar had me er nog wel een week kunnen vermaken. De MG heeft me af en toe wel in de weg gezeten maar door vaak even te rusten, ijsjes te eten of koffie te drinken heb ik me niet al te beperkt gevoeld.

Mijn revalidatie bij Groot Klimmendaal was in 2014 al afgerond, maar er bleek nog een eindgesprek op de planning te staan. Dat heb ik onlangs gevoerd en daaruit is naar voren gekomen dat ik wellicht toch nog baat zou kunnen hebben bij een programma dat helpt met het omgaan met energie. Dat is en blijft een aandachtspunt voor me, het vinden van de balans tussen willen en kunnen. Ik probeer daar een evenwicht in te vinden maar merk ook dat de balans (te) vaak door slaat. Dat is vaak het gevolg van mijn eigen keuzes dus ik vraag me af wat ik daarin nog kan leren. Kortom, ik heb enige twijfel of de inspanning (enkele dagdelen per week gedurende enkele maanden) het resultaat wel rechtvaardigt. Binnenkort heb ik een intake waar ik hopelijk voldoende informatie krijg om de beslissing te nemen.

selfie met afstandsbediening

Ook ligt er werk bij de Cliëntenraad van Groot Klimmendaal. Ik heb veel hulp gekregen bij het inwerken door nog een uitgebreid en gezellig gesprek te hebben met een lid met veel ervaring. Het geeft context en dat vergroot mijn inzicht. Ik krijg steeds meer zin en mogelijkheden om iets bij te dragen; ook de vergadering van vandaag bood daar gelegenheid voor.

De controle bij de oogarts verliep goed: beide ogen zien er goed uit, de lensjes zitten naar behoren en de littekentjes zijn goed geheeld. Helaas zie ik erg onscherp, zowel veraf als dichtbij, en dat is bijzonder vermoeiend en lastig. Ik rommel nu wat aan met lenzen en leesbrillen en onderzoek de mogelijkheid van multifocale lenzen. Als dat niet gaat of kan koop ik snel weer een bril want het getuur kost me veel energie. Er speelt ook een ijdele overweging mee; sinds de operaties zijn de zwellingen onder m'n ogen niet meer verdwenen waardoor ik er vermoeid uitzie, en daar voel ik me ook niet fijn bij. Het is wel een teleurstelling, het hele traject heeft erg lang geduurd en het resultaat is veel minder dan verwacht.

Chalet Lavande

De schilders zijn inmiddels begonnen met het werk voor de VvE. Ik ben druk met sleutels beheren, deuren openen en regen- en zon-planningen maken. Leuk hoor, eindelijk wordt die offerte werkelijkheid en het ziet er nu al prachtig uit.

Het traject met mijn oude werkgever heb ik ook afgerond. Er is nog een laatste reactie op ons bezwaar gekomen en daarin blijft men bij het oude standpunt: inderdaad, er is een fout gemaakt, maar dat willen ze zodanig oplossen dat dit voor mij grote financiële consequenties heeft. En zelfs dan zal mij dat niet mijn oude baan of een baan op gelijk niveau opleveren. Dit noodzaakt mij de strijd te staken. Het is de meest verstandige beslissing maar ik krijg nog iedere keer buikpijn als ik er over nadenk. Door hun fout ben ik erg veel (niet alleen financieel) kwijt geraakt en als ik mijn recht wil halen loop ik ook nog eens kans kwijt te raken wat ik nu over heb gehouden. Het klopt niet, het is onrechtvaardig en ik kan het nog niet achter me laten. Nu ja, dat is te merken, sorry, ik houd erover op. Echt. Nu. Voorwaarts!

Hannibal

Heet

Ik ga mijn laptop met het beschadigde scherm deze week vervangen en mijn studie oppakken. De planning is gemaakt, de mappen zijn onder het stof vandaan gehaald en ik heb me voorgenomen vóór mijn volgende vakantie de eerste delen van mijn thesis naar mijn begeleider te sturen.
Volgende vakantie? Ja! De plannen om eind augustus een weekje met vrienden te kamperen en daarna nog een weekje aan de kust (nu van de Middellandse Zee) te verblijven zijn in een ver gevorderd stadium.