Vaag

auw

Maandag 8 juni is mijn linkeroog geopereerd. In tegenstelling tot de vorige keer ging het nu wat moeizamer en had ik erg veel pijn na afloop. Gelukkig was dat dinsdag voorbij en slaagde ik voor de nacontrole. Ook werd m'n rechteroog gecontroleerd: ruim 100 procent zicht. Yes!

Het zicht van mijn linkeroog echter is nu nog steeds erg slecht; veraf lijkt het nog steeds alsof ik een -4 correctie nodig heb, en mijn rechteroog past zich daaraan aan waardoor ik met beide ogen op afstand opeens veel minder scherp zie dan voor deze tweede operatie. Vreemd en met name erg lastig. En zorgelijk.
Een extra controle gaf vorige week geen uitsluitsel; het oog ziet er goed uit, er is geen reden waarom ik niet goed zie. Afwachten tot de controle op 13 juli dus.

Het oudste kerkje van Nl - in O!

Ik was even bang dat ik niet op vakantie zou kunnen - stel je voor! Het huisje heb ik al geboekt en het vouwfietsje al gekocht! Gelukkig kan ik met één lens het totale beeld een beetje scherp krijgen dus ik vertrek gewoon voor een week naar de Vendée. Ik heb er vreselijk ontzettend onrealistisch veel zin in. Even helemaal eruit, lekker weer, veel ontspanning, veel lezen (met allerlei leesbrillen en zonnebrillen met en zonder sterkte) en wat wandelen en fietsen. Ik reken erop dat ik als herboren thuiskom...

En daarna wil ik met de studie aan de slag. Deze week heb ik bijgepraat met m'n twee studiekameraden; ook zij hebben wat vertraging opgelopen, maar in hun geval omdat ze beiden een nieuwe baan hebben. Wat leuk om hun verhalen te horen, wat wil ik dat ook graag. De een is alweer aan de slag, de ander begint met een nieuw afstudeeronderwerp en heeft nog een hoop te doen. Ik zit er tussen in dus we kunnen elkaar gaan helpen en motiveren. Ik heb er zin in, enerzijds omdat ik het nu wel eens af wil maken, anderzijds omdat ik na al die tijd niets doen weer eens mijn hersenen wil gebruiken (nu hoor ik bepaalde mensen grinniken...).

Het gedoe rondom m'n ogen, en de vertraging van mijn studie (waarvan ik dacht dat die een paar maanden zou duren, maar uiteindelijk heb ik bijna een jaar stil gestaan) gaf veel spanning en frustratie. Wandelen, fietsen en pilates hielpen bij de ontspanning en bij het opbouwen van wat conditie. De uitjes waren wel kort, anders speelt de MG op. Het wordt echter steeds beter.

Ook in andere dingen zoek ik afleiding: ik heb een vakantiefietsje gezocht en gevonden, de financiën en het onderhoudsplan van de Vereniging van Eigenaren worden binnenkort besproken dus die heb ik in orde gebracht en er begint wat werk te komen voor de cliëntenraad. Stel je toch voor dat je niets te doen hebt... À plus!