Dat is fries, en is tevens de naam van de boot waarop ik zaterdag heb gezeild. Okay, er staat nog 'Daantje' op de boeg maar die aberratie wordt snel goed gemaakt - zodra de stickerverwijderaar is aangeschaft. Met thuishaven Workum hebben Femke en Foppe de boot snel tot hun beschikking. En ik mocht een dagje mee.
Met veel schuimkoppen en weinig andere boten op het water zijn we naar Oudega gezeild voor cappuccino met appeltaart. Je moet tenslotte een doel hebben!
Van Hattem naar Workum kostte me 's ochtends bijna 2 uur, iedereen en de hele wereld was natuurlijk op weg naar Frieslandvakantieland... 's Avonds was ik in minder tijd weer thuis in Oosterbeek. Geen openstaande bruggen en overbeladen caravans meer.
Inderdaad, ik heb alweer allerlei drukke activiteiten ondernomen dit weekend, en dat terwijl de werkweken ook gewoon doorlopen. Sterker, omdat in Apeldoorn de vakantieperiode begonnen is zijn veel collega's afwezig, en heb ik het zelfs wat drukker dan gewoonlijk. En het gaat allemaal prima.
Het wordt een beetje saai maar het nieuwe medicijn geeft net dat extra dat nodig is voor mijn bestaan. En uiteraard is de ziekte niet weg en ben ik nog steeds meer beperkt dan me lief is - maar vergeleken met een paar weken geleden spelen de schommelingen zich af rond de 6,5 en niet meer rond de 4,5. Als streber ga ik natuurlijk altijd voor de 10 maar niet meer steeds die onvoldoendes is geweldig. Geweldig!
De bijwerkingen zijn wel nog steeds wat te groot; ik hoef maar naar een hoek te kijken en ik heb al een blauwe plek (die ook nog eens erg langzaam verdwijnt) en ik ben voortdurend misselijk waardoor ik het liefst niet eet. Afvallen gaat zo erg snel en daar voel ik me niet sterker door, nog los van het feit dat je kleren weer nergens naar zitten.
Daarom ga ik nu, eind van de zondagmorgen, toch nog even liggen om boven de 6 te blijven - en vanmiddag opnieuw iets leuks te kunnen ondernemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten