Lezen en schrijven

Twee weken geleden is het studieritme weer begonnen. Twee keer per week ga ik naar Utrecht en tussendoor is het vooral veel nadenken en lezen en nog meer nadenken en opnieuw lezen. En een beetje schrijven en opnieuw nadenken.
Want mijn onderwerp lijkt zo leuk maar - zoals ik al eerder schreef - hoe giet je dat nu in een vorm die te onderzoeken is? En dat in een periode van een paar maanden? Zonder werkkring die je een praktijkprobleem verschaft en een groep respondenten biedt?
Het valt me zwaar, de opzet gaat moeizaam omdat ik mijn oorspronkelijke idee heb moeten aanpassen aan mijn veranderde omstandigheden. En de weerstand tegen dat laatste uit zich misschien ook in het gezwoeg rondom het eerste. Ik ploeter nu een beetje door, gelukkig moeten we regelmatig iets opleveren zodat de externe druk me helpt bij het doorzetten.

Er is genoeg afleiding en daar verlies ik me soms ook in. Het omzetten van mijn hypotheek is bijna klaar en dan ben ik eindelijk van mijn woekerpolissen af. Het kostte veel tijd en uitzoekwerk maar ik heb wel het idee dat ik nu de meest optimale combinatie heb gevonden. Er is nu alleen nog wat onzekerheid over de overlijdensrisicoverzekering die ik erbij moet afsluiten, want ik weet nog niet of ik zonder extra vragen (en extra kosten) wordt geaccepteerd met mijn ziektehistorie.


De volgende stap is het vervangen van mijn auto. Ik moet mijn uitgavenpatroon grondig wijzigen en dan is een grote kostenpost toch wel die prettige comfortabele betrouwbare snelle zware blauwe BMW. Ik was van plan er nog jaren in te rijden maar nu ik zoveel minder kilometers rijd kan een diesel niet meer uit, en een diesel met dit gewicht al helemaal niet.
Vreselijk, want het is een plezier om mee te rijden, ik geniet van iedere kilometer! Ik baal er ontzettend van, niet alleen omdat ik natuurlijk veel verlies lijd op een auto waar ik maar drie jaar in heb gereden, maar ook omdat het het zoveelste ingrijpende gevolg is van die *&%# beslissing van mijn werkgever.

De laatste weken word ik weer erg geconfronteerd met de gevolgen van mijn ziekte en dat frustreert me enorm, meer dan het lange tijd heeft gedaan. Het verlies van mijn baan (uiteindelijk toch ook een gevolg) speelt daarin ook een grote rol.

Het sporten helpt; twee keer per week pilates en twee keer per week een uur flink doorlopen zorgen ervoor dat ik fysiek aansterk en lekker moe m'n bed kan opzoeken. Activiteiten voor de Vereniging van Eigenaren bieden ook afleiding, en ik heb ideeën om na mijn afstuderen iets te gaan doen waarbij ik de goede kanten van mijn nieuwe situatie kan ontdekken en overdenken. Uitzoeken wat ik wil en wat er kan houdt me goed bezig en is natuurlijk erg leuk om te doen.

Vorige week ben ik naar de opticien geweest; ik moest toch echt een bril waarmee ik ook kan lezen want dat lukte bijna niet meer.. Op een heel andere manier confronterend! Ik heb er ook maar een zonnebril met aangepaste glazen bij gezocht, modelletje XL.

Gisteren heb ik me ingeschreven voor de Open Huizen Dag op 4 oktober; nu de buurman de trap zo prachtig heeft afgelakt wordt de eerste kijker vast een koper! Zal je net zien, nu ik net m'n hypotheek heb omgezet..