Tempus fugit

Dat valt niet mee, typen met zo'n ding in je arm. Als ik te snel typ of m'n arm te gespannen houdt gaat de infuuspomp piepen en moet ik even met m'n arm naar beneden en niets doen. Een onmogelijke opgave natuurlijk.

Gisteravond was ons college al om negen uur afgelopen zodat we tijd hadden om even na te borrelen en het naderende einde van alweer een studieblok te memoreren. Donderdag vindt het laatste college van dit blok plaats, en de twee donderdagen daarna zijn gereserveerd voor de laatste tentamens. De allerlaatste! Het is bijna niet te geloven.
In september hebben we nog colleges waarin de laatste zaken over het afstudeeronderzoek behandeld worden, en daarna is het echt afgelopen en moeten we individueel met het onderzoek aan de slag. Het is vast lekker rustig om niet meer twee avonden in de week tot tien uur in de collegebanken te zitten, maar ik zal het ook erg missen.

Nu eerst: het afronden van een veranderanalyse bij een verzekeraar (als onderdeel van het vak Analyse en Verandering van Organisaties) en het verder opzetten van m'n afstudeeronderzoek (dit moeten we bij het tentamen inleveren en is een onderdeel van het vak Methoden van Onderzoek). M'n eerste versie is goed ontvangen, het is nu zaak de begrippen af te bakenen en keuzes te maken.
Mijn onderzoek gaat over de invloed van sociaal kapitaal op de arbeidsparticipatie van oudere werknemers. Het onderwerp staat erg in de belangstelling dus ik haal veel informatie uit de actualiteit.Nu ik het er met meerdere mensen over heb gehad krijg ik artikelen en links toegestuurd en ik heb onlangs gesproken met een ervaringsdeskundige.

Hoe meer ik me erin verdiep, hoe leuker het wordt - gelukkig. Zelfs het uitpluizen van de onderzoeksmethodiek bevalt me.
Met een wetenschappelijk verantwoord onderzoek heb ik een goede basis voor de activiteiten die ik straks voor m'n eigen bedrijf wil gaan ontplooien. Het is nog steeds m'n wens om na mijn afstuderen dit verder inhoud te gaan geven. De naam en de Facebook-pagina zijn er al, straks kan ik op zoek naar opdrachtgevers!

Samen met de voorbereidingen voor de tentamens is het nu wel druk. In het algemeen gaat het goed met de MG: als ik me in acht neem kom ik de dagen goed door maar de drukte vraagt wel om voorzichtigheid. Met al die studieactiviteiten en twee late avonden ben ik vandaag ook meteen erg brak. Ik heb wat ontstekingen en huidproblemen waardoor de huisarts me vorige week toch weer even naar het ziekenhuis stuurde, en als ik niet oplet zakt m'n gewicht onder het afgesproken minimale niveau. Gelukkig is die drukte op 18 juli alweer voorbij.

Afgelopen maandag ben ik bij de neuroloog geweest; ook zij is tevreden met de algemene vooruitgang. We gaan de Cellcept verder afbouwen en houden de overige medicatie stabiel. De prednison verlagen we niet verder; ik gebruik nog steeds 30 mg per dag, nog steeds een hoge dosis maar slechts de helft van wat ik in januari gebruikte. Ik voel me er beter bij; de gejaagdheid, de hartkloppingen en de typische prednison-bolheid (Cushing syndroom) zijn al behoorlijk afgenomen.

Twee keer per week wandel ik up-tempo door schitterend Oosterbeek, het is heerlijk om wat meer buiten te zijn. De Pilates-lessen gaan door tot augustus en dat bevalt ook nog goed. Ik houd de oefeningen langer vol en merk dat ik sterker word. Ook heb ik minder pijn aan m'n borstbeen, een zwak punt sinds de operatie. Zou dat komen omdat ik nu zo keurig rechtop loop?!

M'n laptop en de infuuspomp piepten zojuist vrijwel tegelijkertijd dat ze stroom wilden, dus nu zit ik echt tussen de snoeren en de lijnen. Ondertussen loopt m'n infuus ondanks het typen probleemloos door. Nog 200 ml...