woensdag 16 oktober 2013

Kafka

Het is een hele vreemde week geweest. Opeens lijkt het erop dat ik mijn baan kan kwijtraken. Hoe dat kan?

Vorige week kreeg ik een brief van het UWV. Hierin stond dat ik voortaan val onder de IVA-regeling, in de categorie (80-100 oftewel) 100 % afgekeurd. Voorheen viel ik onder de WGA-regeling. Omdat men denkt dat er geen kans is op verder herstel heeft men dit gewijzigd. Dit is niet leuk maar wel een begrijpelijke administratieve wijziging, die gewoon voortkomt uit de wet- en regelgeving.
Dit percentage zegt iets over mijn verdiencapaciteit ten opzichte van de situatie vóór mijn arbeidsongeschiktheid. Het zegt niets over het aantal uren dat ik zou kunnen werken.
Sinds 2009 werk ik 23 uur per week en hier is niets in veranderd. Ook mijn gezondheid wijzigt uiteraard niet door een administratieve wijziging bij het UWV.

Mijn werkgever heeft ook een bericht van deze beslissing ontvangen. Hieruit is bij hen de indruk ontstaan dat ze me niet meer in dienst kunnen houden. Er is veel onduidelijkheid over de regelgeving, de mogelijkheden, interpretatie van de categorie '100% afgekeurd' en nog meer. 
Gelukkig heb ik goed contact met mijn manager en de reïntegratiemanager, zij hebben nu advies gevraagd aan de arbeidsjuristen in Den Haag. Daar wachten we nu op.

Het is een gekke situatie; ik wil graag werken en dat zou niet meer mogelijk zijn door een besluit van het UWV. Dat als doel heeft om arbeidsongeschikten zo lang mogelijk aan het werk te houden!
Daarnaast is thuis zitten zonder werk een schrikbeeld. Ik moet er niet aan denken dat ik niets doe, niks nuttigs kan bijdragen, er niets meer van me gevraagd wordt. 
Er is voor mij geen financieel belang; als ik werk krijg ik een salaris en wordt mijn uitkering gekort met dit bedrag, als ik niet werk krijg ik een uitkering. Maar dat wil ik natuurlijk niet.

Zaterdag 19 okt
Ondertussen probeer ik me niet al te druk te maken zodat mijn energie naar mijn herstel kan gaan. Nog steeds heb ik echter klachten die normaal functioneren onmogelijk maken, en er zit geen verbetering in. Maandag ben ik daarom opnieuw beoordeeld door de neuroloog en heeft men besloten dat ik toch een aantal infusen met Immonoglobuline krijg. Morgen worden de medicatie en de infuuspomp met bijbehorende parafernalia geleverd. Vrijdag, zaterdag, maandag, dinsdag en woensdag komt er een verpleegkundige die dit gaat toedienen. Ik zie er erg naar uit.

Het tentamen van donderdag heb ik opgegeven; fysiek is het onmogelijk om naar Utrecht te gaan, daar drie uur achter een tafel te zitten en ook nog eens zinnige dingen op te schrijven. Ik ga me richten op het volgende tentamen. Ik knap hopelijk voldoende op van de IG om over twee weken het tentamen Management & Filosofie te kunnen maken. 

O ja, ik ben wat aan het experimenteren met het uiterlijk van m'n blog. Er is zoveel mogelijk, gaaf om dat te onderzoeken. En te proberen!