Mediblog

Blije bloemen!

Het uitje van vandaag: een wandeling naar de hoofdingang. Op een van de pc's daar schrijf ik deze blog. Want: donderdag ben ik weer opgenomen in het Radboudziekenhuis. Vorige week donderdag ben ik nog op de Eerste Hulp geweest omdat de symptomen toenamen. Toen mocht ik na een paar onderzoeken weer naar huis, met een verhoogde dosis prednison.

Dat bracht helaas geen verandering op korte termijn waardoor ik afgelopen donderdag opnieuw naar de Eerste Hulp moest. Inmiddels was ik zo verzwakt dat ik moest blijven.
Vandaag, zaterdag ben ik er nog, en op z'n vroegst dinsdag mag ik naar huis. Ik word nog niet extra behandeld; eerst willen ze nog meer onderzoeken doen om de behandeling zo goed mogelijk af te stemmen op de symptomen.

Ik ben er wat gefrustreerd onder; in mijn perceptie gebeurt er niets terwijl mijn conditie erg achteruit gaat. Nu ja, ik baal dat ik niet kan werken en studeren, ach ik baal gewoon omdat ik ziek ben en er al vier weken geen verbetering is. Ik schraap maar alle geduld bij elkaar en wacht op de behandelig die dinsdag begint en waarvan ik vast en zeker heel erg op ga knappen. En vast. En zeker. En vast!