Kerst was gezellig, fijn met familie doorgebracht. Nu ben ik bezig met de adviezen van de verkoopstyliste voor m'n huis: leuk! Veel opruimen en uitzoeken, en voorbereidingen treffen voor wat schilderwerk. Echt zwaar werk pak ik nu niet op want ik wil m'n energie bewaren voor onze mini-vakantie: zaterdag vertrekken we voor een paar dagen naar Hamburg.
Gisteren ben ik naar de huisarts geweest omdat ik al een paar weken minder makkelijk zie. Ook zie ik lichtflitsen (ja, lach maar, ik had de neiging om alle peertjes te vervangen! Terwijl toch echt niemand anders die flitsen zag...).
De huisarts kon zelf niet goed zien wat er aan de hand was en stuurde me direct door naar de oogarts die twee dingen constateerde. Als eerste kon hij zien dat ik in beide ogen een beginnende vorm van staar heb als gevolg van langdurig prednison-gebruik. Dat verklaart een hoop klachten.
Daarnaast vertelde de oogarts dat de lichtflisten veroorzaakt worden door een zgn. glasvochtloslating; dit is een ouderdomsverschijnsel dat bij mij wel heel vroeg optreedt. Of dat ook door de medicate komt is niet bekend. Zoalng de klachten niet verergeren is er niets aan de hand, als het wel erger wordt is er vaak wel iets aan te doen.
Gelukkig valt het mee maar het is ook een schrik; nog iets dat ik in de gaten moet houden. Ook frustreert het; het ziek zijn veroorzaakt nieuwe klachten, terwijl je er juist alles aan wilt doen om de klachten te verminderen. Mijn aversie tegen de prednison neemt alleen maar toe, ik zie steeds meer uit naar het gesprek met prof. Verschuren om de alternatieven te bespreken.
