Tempus fugit. Er zijn zo maar weer ruim twee weken voorbij sinds mijn vorige blog. Gisteren heb ik weer de Immunoglobulines via 't infuus ontvangen. Ik probeerde een foto daarvan toe te voegen op deze pagina, maar krijg dat niet voor elkaar. Grr%&^*@! Ook de foto's op de fotopagina lijken een geheel eigen leven te leiden en zich niet te willen voegen naar mijn ideeën over plaats en grootte. Straks ga ik dat toch nog een keer proberen.
De infuuspomp heb ik op 150 ml/u laten staan, waardoor het ruim 4 uur duurde voordat de IG (550 ml) en 'naspoeling' (50 ml) naar binnen waren gelopen. Al die tijd loop ik in huis rond met die paal op wieltjes achter me aan. Lastig! En ergens ook wel grappig, soms is het net slapstick.
Toch neem ik het ongemak van de lange doorlooptijd maar voor lief; als ik het langzaam toedien lijkt ik er makkelijker tegen te kunnen en heb ik minder last van bijwerkingen zoals hartkloppingen.
Op die foto van m'n borstkas was niets te zien. Voorlopig oordeel: ontstoken kraakbeen rond het borstbeen. Het kan ook uitstralen naar ribben en rug. Het verklaart veel van mijn klachten van de laatste maanden. Er is niets aan te doen, je kan pijnstillers slikken totdat het vanzelf overgaat, wat gelukkig meestal gebeurt. Het heeft geen oorzaak, het komt wel wat vaker voor bij mensen die een immuunziekte hebben.
Ik sport nu wat voorzichtiger, let beter op m'n houding en heb inmiddels al wat minder pijn.
Mijn neuroloog raadde me aan eens naar een reumatoloog te gaan, om uit te sluiten dat het toch niets anders is.
Daar heb ik nog niets mee gedaan; de laatste weken valt het me zwaar om energie op te brengen voor iets anders dan de noodzakelijkste dingen. Het is ook uitstelgedrag; zolang ik er niets mee doe kan ik beter doen alsof het er niet is. Ken je dat?
Volstrekt nutteloze tactiek natuurlijk, want als het wel iets vervelend is kan ik er maar beter snel iets aan doen - en als er niets aan de hand is is dat goed nieuws en weet ik dat tenminste.
Nu ja, voordat het één grote klaagzang wordt: ik hoop dit weekend beter te slapen nu de pijn minder is. Dan heb ik meer energie en vast meer zin om allerlei dingen (ja ook de leuke) weer op te pakken.
Wel leuk, ook zonder energie: de Ipad. Zo heb ik een app gevonden die alle sterren en sterrenstelsels laat zien. Als je de Ipad naar de horizon richt of boven je hoofd houdt, toont 'ie op het scherm wat er in de hemel te zien is. Schitterend! Star Walks, heet de applicatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten