't Is maar hoe je het bekijkt: wow, wat kan ik nog een vooruitgang boeken! Of: hemeltjelief, wat heb ik toch weinig kracht (en ergens denk je dan toch: wat ben ik toch een slappeling). Vanmiddag heb ik samen met een instructeur van de sportschool een aantal oefeningen gedaan, naar aanleiding van de test van vorige week.
Eerst een warming up: wandelen. Dat doe ik vaker dus ik verwachtte dat me dat makkelijk af zou gaan. Nu blijkt wandelen op de loopband met een aardig tempo toch een stuk inspannender dan gewoon een stukje kuieren door Oosterbeek. Al na een paar minuten begon ik te struikelen over m'n eigen voeten omdat de kracht in m'n benen zo snel af nam.
Daarna heb ik oefeningen gedaan aan de kinetische wand; een wand met allerlei handvatten met of zonder gewichten eraan, waar je een oneindig aantal oefeningen mee kan doen. Ook hier heb ik overal de voorgestelde aantallen volgehouden maar vaak was dat toch te zwaar. En dat terwijl het ding stond ingesteld op het allerlichtste gewicht. Wat een watje.
Sportief denk ik nog als vroeger: nieuwe sporten pik ik makkelijk op, ik heb een groot uithoudingsvermogen en nooit problemen met coördinatie (okay, even zonder enige bescheidenheid). Dat is nu toch echt wel anders.
Afsluitend heb ik nog 10 minuten gefietst. Tja. Na 9 minuten moest ik stoppen. Lach niet!
Uiteindelijk was het toch wel erg prettig om zo lekker fysiek bezig te zijn, ik zie er naar uit dit vaker te gaan doen. Eerst even afwachten hoe ik op de sessie van vandaag reageer.
Afgelopen maandag ben ik weer aan het werk gegaan en ik voel me een stuk beter dan vorige week. Dat ik vakantieplannen aan 't maken ben voor een lang weekend Parijs (ja, alweer!) helpt daar uiteraard bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten