Vrijdag 1 december heb ik de sleutel van m'n nieuwe huis gekregen! Eindelijk! Na een ronde door het huis met de aannemer, zus en een inspecteur van Vereniging Eigen Huis waren we er om drie uur wel uit. Na ondertekening van de lijst met nog op te lossen problemen (best veel!) kreeg ik een usb met informatie en een sleutelbos voor mijn eigen huis. Een gaaf moment! We hebben een paar peertjes opgehangen, een glas gedronken en mijn eerste eigen boom is in de tuin geplant - een Groninger Kroon. 's Avonds in Drachten drong het echt tot me door: over twee maanden woon ik in Zuidhorn!
Nu, nog geen week later, is het nog steeds niet helemaal te bevatten. Het laatste traject ging veel sneller dan gedacht! Grootste punt van aandacht is nu de trap; de aannemer heeft per abuis een dichte trap (naar de eerste verdieping) geplaatst. Ik wil graag een open trap - zoals afgesproken - en dat blijkt een grote operatie te zijn. Ik weet nog steeds niet of en wanneer dat uitgevoerd gaat worden, en ondertussen kan de klusjesman niet alles plannen. De vloer kan niet gelegd worden als de trap vervangen gaat worden, en hij kan niet op de zolder werken. De planning is al een beetje krap, dus ik ben veel aan het bellen en organiseren. De bedoeling is nog steeds dat ik 29 januari ga verhuizen!
Met de MG gaat het nog steeds goed. Ik ervaar wat meer fluctuaties maar het algemene beeld wordt steeds beter - ook al is dat lastig objectief in te schatten. In januari ga ik naar mijn neuroloog voor een controle en bespreking van mijn medicatie - wellicht kan het weer wat minder!
Nog steeds hoop ik mijn algehele gezondheid te verbeteren want ook deze maand had ik vervelende nieuwe medische klachten. De ochtend van de oplevering had ik zulke aanhoudende hartkloppingen dat ik er medicatie voor heb genomen - voor het eerst - omdat ik anders de oplevering niet mee zou kunnen maken. Erg pijnlijk en niet leuk.
Op een zondagavond in november werd het zicht in mijn linkeroog opeens wazig en troebel. Na een bezoek aan de spoedeisende hulp bleek maandag dat ik een scheurtje in m'n netvlies had. Dit is direct gelaserd en het werd die week langzaam beter. Helaas gebeurde het weekend daarop hetzelfde. Zaterdagavond op Terschelling zag ik opnieuw vreemde lichtvlekken (en het waren niet de sterren boven de Waddenzee) en na een uitgebreid telefonisch consult zijn we zondag met de eerste boot terug gegaan, naar het ziekenhuis in Leeuwarden waar een afspraak met de oogarts was gemaakt. Nog geen 24 uur op het eiland geweest! Helaas stormde het, anders hadden ze me zaterdagavond met de trauma-helicopter gehaald, goed avontuur! Nu moest ik zo horizontaal mogelijk blijven om geen extra druk op het oog te krijgen. De bootreis hebben we doorgebracht in het EHBO-kamertje, waardoor we helaas het woeste natuurgeweld van de zee hebben gemist. De schommelingen kregen we overigens wel volledig mee. In Leeuwarden bleek dat er twee nieuwe scheurtjes in m'n netvlies zaten, die ter plekke gelaserd zijn.
Inmiddels zie ik bijna weer vlekvrij maar het is erg vervelend en levert me toch wel zorgen op. En die had ik al een beetje: de chirurg in Groningen wil opnieuw onderzoek doen naar m'n galblaas omdat hij de informatie uit Drachten onvoldoende vindt. Het traject loopt nu al een half jaar, mijn klachten nemen toe en ik ben terug bij af! Dat is erg frustrerend, een fsyiotherapeut kan hopelijk wat spanningspijn wegnemen. Gedoe!
Toch hebben we afgelopen weekend en famille zoals altijd heerlijk, druk en gezellig Sinterklaas gevierd met veel gedichten en monchou-taart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten