Zonnen en ballonnen!

Zon op balkon

Vorige week kreeg ik leuke berichten: beide tentamens van april heb ik gehaald, en hoe: een 8 en een 8,5! Daarna had ik een week geen college en ik ben blij dat ik geen vakantieplannen had gemaakt. Allerlei tripjes naar vrienden en familie en noodzakelijke (!) boodschappen zorgden ervoor dat de week voorbij vloog. Daarna hebben we op één zondag drie familieverjaardagen hier gevierd, er hangen nog steeds een paar ballonnen en het huis staat nog vol bloemen en cadeaus. Heerlijk!

De colleges zijn nu weer begonnen, dit is het laatste blok van 9 weken en daarna is het zomervakantie. We richten ons met deze vakken al op het afstudeeronderzoek waarmee je in oktober zelfstandig aan de slag gaat, dus het wordt ook steeds belangrijker om te weten wat je wilt doen en waar. Het wat, daar ben ik al wel uit, het waar is nog niet duidelijk. Langzaam beginnen er echter steeds meer mogelijkheden te ontstaan, en ik heb er alle vertrouwen in dat daar een leuke opdracht uit voort komt.

M'n nieuwe blender...

maakt lekkere smoothies!

In het verlengde daarvan wil ik als zelfstandige aan de slag, en daar ben ik ook al over aan het nadenken. Het verzinnen van een bedrijfsnaam hoort daarbij, maar ook het nadenken over het product dat ik kan en wil leveren, op welke markt ik me wil richten, hoe ik die markt kan bereiken, en welke netwerken ik heb en kan inschakelen en uitbreiden. Het is erg leuk om mee bezig te zijn en geeft veel nieuwe energie en contacten.
Al die activiteiten geven drukte en dat vraagt ook om goed energiebeheer, een blijvend aandachtspunt. De MG lijkt goed onder controle, ik heb maar heel zelden nog die echte typerende MG-klachten. Wel heb ik last van 'afgeleide' klachten, met name vermoeidheid. Af en toe moet ik overdag een uurtje liggen om 's avonds naar college te kunnen en dat ben ik niet gewend.
Ik verwacht dat het nog te maken heeft met de turbulentie van de afgelopen tijd, en ik hoop dat het niet komt door de veranderde medicatie. Wellicht dat het ook te maken heeft met de bloedarmoede, ik gebruik inmiddels medicijnen maar die werken niet direct. Over een paar weken hoop ik ook de prednison te kunnen gaan afbouwen, daar zie ik echt naar uit - dat opgeblazen hoofd wil ik wel weer eens kwijt en ik kan me verheugen op een goede lange nacht! Slapen is een drama met de prednison, te kort, te licht, te weinig - dat draagt ook niet bij aan het gevoel van welzijn. Wat daaraan wel bijdraagt is de vakantie die ik in juli heb gepland. Nee, raad maar niet waar ik naar toe ga...

Er is nog wel een kleine berg te beklimmen - het afronden van het ontslag. Inmiddels weet ik wat de gevolgen zijn voor m'n pensioen (dramatisch) en wat de gevolgen zijn voor m'n maandelijkse inkomen - onder voorbehoud, want het ABP heeft drie maanden nodig om de wijziging te verwerken. Daarmee wil ik naar m'n werkgever, en dat wil ik op korte termijn want daarna moet ik alle energie kunnen richten op de studie.
We hebben veel opdrachten naast de colleges en dat gaat veel tijd vragen. Ik heb er zin in, die leegte en zeeën van vrije tijd waar ik tegen op zag (..) nu ik geen werk meer heb zijn in geen velden of wegen te bekennen - ik heb het gelukkig veel te druk.