Twee andere huizen!

Wat een belevenis, zo'n verhuizing! Het inladen in Oosterbeek duurde iets langer dan gedacht omdat toch niet alle boekenkasten door het trapgat pasten.. Foutje van de opnemer. Er moest dus meer uit elkaar geschroefd worden dan gepland waardoor we pas rond 14:00 uur konden vertrekken naar Nuis.
Daar hebben de verhuismannen een stoel en een hoop dozen het huisje in getild en na een laatste glas cola zijn ze met de rest van mijn spullen vertrokken naar de opslaglocatie.
In Nuis bleek dat het huisje niet zo schoon was als we wilden dus we hebben behoorlijk gepoetst voordat we wat dozen konden uitpakken. Met een Chinese maaltijd uit Marum hebben we de dag afgesloten. Gek hoor, ik woon in Groningen!
Helaas, ook na al dat gepoets was het huisje niet fris dus uiteindelijk heb ik een schoonmaakbedrijf door het huis laten gaan. Daarna woonde het een stuk beter en ben ik me verder gaan inrichten. Met het mooie septemberweer was de tuin heerlijk, mijn infuus van september heb ik zelfs buiten laten inlopen. Het huisje blijkt echter niet praktisch en met het koude weer ook niet erg comfortabel. Extra hard op zoek naar een koophuis dus!

Ik heb heel wat woningen bezocht en één woning stal mijn hart. Bij nadere inspectie bleek deze echter zodanig verzakt te zijn dat zelfs met een flinke kapitaalinjectie er geen zekerheid over viel te geven. Inmiddels zag ik in Haren en Groningen de prijzen per week stijgen en kwam ik nergens meer een huis tegen waar ik een bod op wilde doen.

Ik had ook al naar nieuwbouwprojecten gekeken maar die waren vaak te duur, of hadden een ligging die me niet aansprak. Totdat het project 'De Oostergast' in Zuidhorn werd aangeboden. Binnen een week nadat ik het op Funda had gezien heb ik me ingeschreven en ben ik ingeloot! Gelukkig kreeg ik hulp bij het uitzoeken van de kavels zodat ik toen de makelaar belde direct het juiste nummer kon doorgeven. Niet mijn favoriete kavel en ook niet mijn favoriete woningtype maar ik ben ontzettend blij met wat ik wel heb! Kavel 9 is een type Scorpius, een twee-onder-een kap met waanzinnig veel ruimte, zonnepanelen en een tuin op het zuidwesten. Ik heb geen wensen meer...

Type Scorpius

Infuus oktober

O ja, toch wel. Het nieuwe huis wordt ergens november 2017 opgeleverd en nog een jaar in dit huisje verblijven is geen optie. Daarom heb ik (na uiteraard ook weer een interessante en langdurige zoektocht) deze week een appartement gehuurd waar ik het komende jaar ga wonen. Met m'n eigen spullen! Veel prettiger en scheelt een hoop opslagkosten. Waar? In Drachten. Tja.. Allemaal Friezen om me heen! Ik zie er erg naar uit, 18 november ga ik verhuizen- da's al over drie weken!

Jip in mijn toekomstige tuin

En ondertussen gingen de gewone dingen ook door. Rust, zoals ik in mijn vorige blog nog verwachtte te hebben, is er nauwelijks geweest. Dat deed ik ook zelf, ik ben niet graag in Nuis. De MG-klachten namen dan ook erg toe. Medio oktober had ik een kennismakingsgesprek met mijn nieuwe neuroloog in het UMCG, een specialist in MG (Prof. Kuks). We hebben mijn situatie en medicijngebruik besproken in het licht van de toenemende klachten. Het resultaat is dat ik flink meer prednison ga gebruiken en ook op de lange termijn wat zwaardere medicatie moet gebruiken. Ik zit tegen een crisis aan en als de klachten verder toenemen krijg ik een extra kuur met Immunoglobulines via het infuus. Ik hoop dat te voorkomen door me iets meer koest te houden (lukt overigens niet echt) en door de verhoging van de dosis prednison. Dat laatste merk ik al wel: een onmogelijk slaappatroon én afname van de klachten.

Drie dagen nadat ik me in Nuis had gevestigd had een steenmarter de kabels van mijn auto doorgeknaagd. Gelukkig kon ik nog zelf naar de garage rijden maar eenmaal daar moest er flink wat vervangen worden. Samen met de installatie van een kastje dat een afschrikkende toon produceert was het flinke rekening. Dure grap, wonen op het platteland!