Verkoopstyling

Volgende maand staat mijn huis vier jaar te koop. VIER jaar! De huizenonrust brak uit op het moment dat ik m'n huis te koop zette - nee, geen correlatie. En ondanks verschillende prijsaanpassingen is er geen koper geweest. Wel kijkers, net als bij de andere huizen in het wijkje, maar verkocht is er nauwelijks.

Ik woon hier nog altijd met veel plezier dus de urgentie om er iets aan te doen was er niet. Echter, inmiddels werk (en studeer) ik in Utrecht en de reistijd, tja, zelfs met de nieuwe rijstroken op de A12 en de mogelijkheden van het Openbaar Vervoer valt de reistijd me niet mee.

Daarom heb ik me voorgenomen nogmaals een poging te doen mijn huis te verkopen, ditmaal door het inschakelen van een woningstyliste (http://www.wwhomestyling.nl).

Samen zijn we door het hele huis gelopen en ze heeft allerlei adviezen gegeven waardoor de woning beter wordt gepresenteerd. Één van die adviezen betrof de piano: hoe prachtig ook, de piano zorgt ervoor dat de keuken kleiner lijkt en dat er geen eettafel in kan staan. Dus, met pijn in m'n hart en na lang nadenken en onderzoeken van de alternatieven: http://tinyurl.com/PianoDineke.
Zegt het voort! En, als je 'm leuk vindt en na een paar jaar bang bent 'm niet meer kwijt te raken: ik neem 'm zo weer terug...

Begin volgend jaar hoop ik al haar adviezen opgevolgd te hebben en komt er een professionele fotograaf. Met deze foto's plaatst de makelaar de woning dan opnieuw op Funda en wie weet, kan ik daarna snel op zoek naar een nieuw huis.

De rest van haar adviezen ga ik na 20 december oppakken: dan heb ik m'n tweede en laatste tentamen gehad en heb ik twee weken geen college. Ik heb alle tijd om te studeren: de MG is nog niet onder controle en op advies van de bedrijfsarts ga ik dit jaar niet meer aan het werk.



Advies: sorteer je boeken op kleur.

Ja, op haar advies; ik vind het heel erg, ik wil erg graag maar ik merk ook wel dat het helemaal niet kan. Fysiek kan ik erg weinig en de uitputting geeft ook andere problemen, Zo gaat het studeren erg moeizaam; ik kan me slecht concentreren en neem de dingen lastig op. En dat komt niet door de stof: de colleges zijn leuk en interessant en prima te volgen.

Sinds bijna drie weken gebruik ik een hoge dosering prednison - 60 mg per dag, een zgn. stootkuur. Ondanks de IG ging het steeds slechter sinds m'n laatste blog en moest er ingegrepen worden. Gelukkig lijkt dit aan te slaan; de Myasthenia is over het algemeen wat minder sterk waardoor ik me iets beter voel. De fluctuaties zijn echter nog erg groot en de verbetering gaat langzaam omdat ik erg ver was weggezakt.

Waarom ik niet veel eerder prednison heb gekregen? Want dan was ik veel minder verzwakt en veel sneller opgeknapt? Had ik niet zoveel dingen hoeven afzeggen en zo lopen zwoegen (hier spreekt de frustratie). Tja, ik weet het niet. En mijn arts in Nijmegen weet het ook niet.

Ik ben doorverwezen naar dé MG-specialist van dit moment (de arts in het Radboud begon er zelf over, vlak voordat ik het wilde vragen). Dr. Verschuren heb ik eerder ontmoet (hij is de arts in het filmpje van de VSN, zie de link op m'n site) en ik zie uit naar een consult met hem. Hopelijk kan ik er snel terecht en kunnen we de behandeling aanpassen.

De bijwerkingen van de prednison zijn erg heftig; ik slaap weer heel weinig en ben steeds misselijk. Mede hierdoor gaat het studeren zo moeizaam; daarbij val ik af en tegelijkertijd begint m'n hoofd weer boller te worden - tenminste, dat denk ik. Het is gewoon geen prettig middel en ik wil er graag zo snel mogelijk vanaf. Tot die tijd probeer ik kalm aan te doen, te herstellen en m'n tentamens te halen.